سیاست گذاری آموزش در ایران با توجه به نظریه حکمرانی خوب (مطالعه موردی؛ شاخص اعتماد عمومی)

هدف پژوهش، سیاست‌گذاری آموزش در ایران با توجه به نظریه حکمرانی خوب با توجه به؛ شاخص اعتماد عمومی است و روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی است و ازنظر هدف کاربردی و ازنظر زمان مقطعی است. جامعه پژوهش معلمان منطقه 1 شهر تهران است که با علت جامعه بزرگ معلمان، با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای تعداد 265 معلم به‌عنوان نمونه با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شد. روش گرداوری اطلاعات مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی است و برای سنجش متغیرهای از پرسشنامه استفاده شد و جهت تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از نرم‌افزار spss استفاده شد که طبق نتایج حاصل از پژوهش آموزش‌های اعتماد عمومی ازجمله تعامل، مدارا، مشارکت، جامعه‌پذیری، اطمینان، صداقت و درستکاری، ریسک‌پذیری ازجمله سیاست‌گذاری‌های آموزشی در بین دانش آموزان دوران ابتدایی است. طبق نتایج حاصل از جدول، در رابطه با میانگین متغیر تعامل، مدارا، اطمینان و ریسک‌پذیری، کمتر از حد متوسط است و لازم است سیاست‌گذاری‌های آموزشی در این زمینه در خصوص تقویت شود و میانگین متغیرهای مشارکت، جامعه‌پذیری و صداقت و درستکاری بیشتر از حد متوسط است و در سطح بالایی از اعتماد عمومی برخوردار است.